ریگ جن منطقه‌ای کویری و دارای تپه‌های ماسه‌ای (تلماسه) در کویر مرکزی ایران است. در حال حاضر در این منطقه هیچ علائمی از حیات دیده نمی‌شودو وسعتی برابر با 3800 کیلومترمربع دارد. این منطقه به دلیل وسعت زیاد و نداشتن چشمه یا چاه آب در گذشته محل عبور کاروان‌ها نبود. این منطقه که از آن به عنوان مثلث برمودای ایران هم یاد می‌شود، ازگذشته‌ی دور تاکنون دست مایه‌ی داستان‌های ترسناک عامیانه بوده است، که بدون شک این مورد به ناشناخته بودن آن باز می‌گردد. فرو رفتن در گل و لجن در ریگ جن، شاید یکی از خطرناک‌ترین اتفاقاتی باشد که ممکن است گریبان گیر مسافران ناوارد شود و آنها را به کام مرگ بکشاند.
ویژگی های کویر ریگ جن
زیر بنای ریگ جن یک دشت فرسایش یافته است که در حال حاضر تپه های ماسه ای برخان و تپه های ماسه ای هرمی (قورد) آن را اشغال کرده است. تمام ریگ جن دارای رسوبات نمکی فراوان می باشد که عمده رسوبات و مواد فرسایشی آن از دامنه های فرسایش یافته البرز شکل گرفته است. وجود باد غالب از سمت غرب به شرق باعث شده است که تپه در قسمت شرقی دارای شیبی بسیار تند و در قسمت های غربی دارای شیب ملایمتری باشند. همین عامل باعث شده است که عبور از ریگ جن با وسایل نقلیه از سمت شرق به غرب بسیار دشوار و در پاره ای از موارد غیر ممکن باشد.
تاریخچه سفر به ریگ جن
در سال ۱۹۰۰ سون هدین، کویرنورد سوئدی از حاشیه غربی و جنوبی ریگ جن عبور کرد. او بعدها در کتاب کویرهای ایران به طور مفصل دربارهٔ ریگ جن نوشت. در سال ۱۹۳۰ آلفونس گابریل از جنوب ریگ جن گذشت.
دسترسی محلی کویر ریگ جن
کویر ریگ جن در جنوب غربی و غرب دشت کویر، جنوب سمنان، جنوب شرق گرمسار، شرق منطقه حفاظت‌شده کویر، شمال انارک و غرب جندق قرار گرفته است.
