این بنای با شکوه در مرکز شهر قم واقع شده و تاریخ بنای آن به قرن سوم هجری قمری باز می گردد. حضرت فاطمه معصومه (س) در ۲۰۱ق/۸۱۶م، یک سال پس از ورود امام رضا(ع) به مرو، عزم خراسان کرد و چون به ساوه رسید، بیمار شد. موسیبن خزرج اشعری از اشعریان مقیم قم به ساوه رفت و وی را به قم آورد و در سرای خویش منزل داد و پس از مدتی حضرت معصومه (س) وفات یافت. پیکر فاطمه معصومه (س) را در محلی موسوم به باغ بابلان، به خاک سپردند.
مرقد مطهر حضرت معصومه (س) داراى هشت در است. چهار تاى آن در صحن نو و دوتاى آن در سمت غربى مرقد واقع شده‌اند و یک در آن به خیابان موزه و در دیگر به ورودى مدرسه فیضیه باز مى‌شود.
چهار پادشاه از صفویان، دو پادشاه از قاجار، و همچنین تعدادی از شاهزادگان قاجار در این مکان دفن شده‌اند.
تاریخچه مرقد مطهر حضرت معصومه (س)
نخستین گنبدی که پس از سایبان حصیری موسی بن خزرج بر قبر فاطمه معصومه (س) بنا شد، توسط زینب از زنان علویه ساخته شد و این بنا در زمان صفویه شکوه و جلالی یافت. نخستین ضریح مرقد، ساخته شاه طهماسب اول است.
امروزه آستانه حضرت معصومه (س) دارای ۲ صحن است: صحن عتیق و صحن جدید. همچنین امروزه کلیه امور آستانه طبق اساسنامه مصوب، با تولیت آستانه است.
دسترسی محلی حرم مطهر حضرت معصومه (س)
مرقد مطهر حضرت معصومه (س) در مرکز شهر قم واقع شده است که این مرقد از طرف شمال به میدان آستانه، از شرق به خیابان آیت الله مرعشى نجفى و از جنوب به مسجد اعظم و خیابان موزه و از طرف غرب به مدرسه فیضیه منتهى مى‌شود.
